
Ünlü bir dokumacı,
dokuduğu kumaşı satmış.
Daha sonra o kumaş parçasında bir kusur görülmüş ve
geri çevrilerek bedeli istenmiş.
Dokumacı parayı vermiş, fakat gözlerinden yaş
gelmiş.
Sormuşlar:
“Niçin ağlıyorsun? Kumaşı geri verdik diye ise üzülme.
Kumaşı alıp paranı geri verelim.”
Dokumacı:
“Hayır, kumaş için ağlamıyorum”
demiş. O bir kusûru görülüp geri çevrildi. Fakat ya ömür boyu yaptıklarım
Allâh’a arz olunduğu zaman, böyle bir kusur yüzünden geri çevrilecek olursa, ne
olur benim halim? Ben bunu düşündüm de ağladım.
Hayat, kumaş gibi değil ki
düzeltilsin, ya da tekrar dokunsun. O, sâdece bir kere gelir ve geçer.”
Yorum Gönder Blogger Facebook